Waarom gereformeerd vrijgemaakt?

We zijn christenen. We zijn een christelijke kerk. We zijn een gereformeerde kerk en dan ook nog eens vrijgemaakt. Vrijgemaakt waarvan? Duizelt het je inmiddels? We proberen het in het kort uit te leggen.

Christenen zijn simpelweg volgelingen van Christus; zij geloven in Christus en willen Hem navolgen en steeds meer op Hem gaan lijken.
Een christelijke kerk of christelijke gemeente bestaat uit een groep mensen, die zich christen noemen.

Reformeren: opnieuw vormgeven
Om uit te leggen wat ‘gereformeerd’ is moeten we teruggaan in de tijd. In de 16e eeuw werden er in de christelijke kerk onbijbelse waarheden verkondigd en praktijken gebezigd, die een tegenbeweging opriep van mensen die gewoon weer christenen wilden zijn. Toen de kerkleiding deze gang van zaken niet accepteerde en de pleitbezorgers (zoals Maarten Luther en Johannes Calvijn) buiten de kerk sloot ontstond ‘de Reformatie’. Reformeren betekent: iets opnieuw vorm geven. Gereformeerden zijn dus mensen, die zich stelden achter wat ‘de Reformatie’ beoogde: terugkeren naar de christelijke kerk, zoals God die in de Bijbel aan de mensen geopenbaard had.
Zo ontstonden in Duitsland de Lutherse kerken en in ons land de gereformeerde kerken. Een deel daarvan is later de Nederlands Hervormde Kerk geworden. De Lutherse kerk is in ons land altijd bescheiden van omvang geweest. In ons land heeft een fusie van de drie genoemde kerken geleid tot het ontstaan van de PKN, de Protestantse Kerk Nederland.

Vrijgemaakt
De Gereformeerde Kerken (vrijgemaakt) zijn in 1944 ontstaan uit de ‘Gereformeerde Kerken’ als gevolg van verschillen van inzicht over de doop en de wijze van kerkregering. Wij hebben ons vrijgemaakt van zaken, die naar onze overtuiging niet volgens de Bijbel waren. ‘Vrijgemaakt’ betekent dus ook; terugkeer naar ‘alleen de Bijbel’, terugkeer naar wat Christus wil. We zijn dus ook een christelijke kerk.

Eenheid
Christus bidt, ze lezen we in de Bijbel, om de ene Kerk. De geschiedenis van de Kerk laat zien, dat er door verschillen van inzicht in het verleden keuzen zijn gemaakt waardoor er, ook in ons land, verschillende kerken zijn ontstaan. Dat is een verdrietige constatering. In Beilen is de situatie, in tegenstelling tot veel andere plaatsen, in die zin afwijkend, dat er maar twee kerken zijn, die zijn voortgekomen uit ‘de Reformatie’, de PKN en de GKv. Leden van beide kerken ontmoeten elkaar geregeld in allerlei verbanden en situaties en er wordt op onderdelen al geruime tijd samengewerkt, bijvoorbeeld bij het organiseren van de Alphacursus. Sinds 2013 zijn er verkennende en bemoedigende contacten tussen de kerkenraden ontstaan.

Geen ‘vrijgemaakt geloof’

Wij willen benadrukken, dat er niet zoiets is als ‘een vrijgemaakt geloof’. Nee, wij willen alleen maar de leer van Jezus Christus uitdragen zoals die ons in de Bijbel is verteld. Als eerder al op deze website vermeld, de Bijbel is door zijn omvang en inhoud geen boek, dat je in een paar avonden uit hebt. Er zijn talloze boeken over geschreven en er is al heel lang geleden een studierichting ontstaan, die we de theologie noemen. Er zijn theologische universiteiten waar Gods Woord bestudeerd wordt en predikanten worden opgeleid. Een voorbeeld daarvan is de Theologische Universiteit van de Gereformeerde Kerken (vrijgemaakt) in Kampen.

Belijdenissen om eenheid te bevorderen
Door de eeuwen heen ontstond behoefte aan samenvattingen over het geloof in God en wat de Bijbel ons leert. We noemen dat belijdenisgeschriften. Ze waren nodig om dwaalleer, een verkeerde interpretatie van Gods Woord, te voorkomen. De Gereformeerde Kerken (vrijgemaakt) hebben zes belijdenisgeschriften aanvaard.
Drie ervan dateren uit de periode 150-450; we noemen dat de vroeg-christelijke belijdenissen. Het zijn de Apostolische Geloofsbelijdenis, de Geloofsbelijdenis van Nicea en de Geloofsbelijdenis van Athanasius.
De andere drie, die we gereformeerde geloofsbelijdenissen noemen, zijn ontstaan rond 1600. Het zijn de Nederlandse Geloofsbelijdenis, de Heidelbergse Catechismus (ontstaan in Heidelberg in Duitsland) en de Dordtse Leerregels (ontstaan in Dordrecht; ze gaan over de leer van de kerk). Deze drie belijdenissen noemen we ook wel de ‘Drie formulieren en eenheid’ omdat door de aanvaarding ervan de eenheid in de gereformeerde kerken tot stand kwam.